Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) jest dostawą (wywozem) towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego UE.
WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 proc. pod warunkiem, że:
- podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi,
- podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
- podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Wskazówka: Aktywność numeru VAT nadanego przez Państwo Członkowskie można zweryfikować wybierając odpowiednie państwo z listy i wpisując numer, który chcemy sprawdzić: https://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/#/vat-validation
Potwierdzenie wywozu towarów do UE
Podatnik ma możliwość wyboru pomiędzy stosowaniem dowodów określonych w rozporządzeniu Rady UE a dowodami określonymi w ustawie o VAT.
Dowodami potwierdzającymi wywóz towarów zgodnie z ustawą o VAT mogą być:
- dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego,
- specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
W przypadku wywozu towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego dostawy lub przez nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik powinien posiadać ponadto dokument zawierający co najmniej:
- imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego WDT oraz nabywcy tych towarów,
- adres, pod który są przewożone towary, w przypadku, gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy,
- określenie towarów i ich ilości,
- potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
- rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu.
W przypadku, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru do nabywcy, mogą być również stosowane inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
- korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
- dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
- dokument potwierdzający zapłatę za towar z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie,
- dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Sprzedawca może też przedstawić dokumenty określone w rozporządzeniu wykonawczym Rady UE. Korzysta wówczas z domniemania, że towar wyjechał poza terytorium kraju. Powinien posiadać:
- dwa dokumenty związane z transportem:
- podpisany list przewozowy CMR,
- konosament (morski list przewozowy),
- fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub fakturę od przewoźnika towarów,
lub
- jeden dokument związany z transportem i jeden dokument innego rodzaju:
- polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
- dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
- poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Dokumenty te nie mogą być ze sobą sprzeczne i muszą zostać wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem. Dodatkowo, jeśli towary są wysyłane lub transportowane przez nabywcę, dostawca musi posiadać pisemne oświadczenia nabywcy potwierdzające ten fakt oraz wskazujące państwo przeznaczenia towarów.
Forma dokumentów potwierdzających wywóz
Podatnik może posiadać oryginał dokumentu w formie papierowej, dokument elektroniczny lub dokument udostępniony w formie elektronicznej (np. e-mail, skan lub faks dokumentu), w tym wygenerowany za pośrednictwem systemu elektronicznego.
Otrzymanie z opóźnieniem dokumentów potwierdzających wywóz
Jeżeli warunek posiadania odpowiednich dowodów świadczących o wywozie towaru w ramach WDT nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:
- okres kwartalny – podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za ten okres, wykazuje dostawę w ewidencji za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada odpowiednich dowodów,
- okres miesięczny – podatnik nie wykazuje dostawy w ewidencji za ten okres, wykazuje dostawę w ewidencji za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada odpowiednich dowodów.
Otrzymanie dowodów w późniejszych terminach upoważnia podatnika do wykazania WDT ze stawką 0 proc. w ewidencji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.
Podstawa prawna:
- art. 13, 42 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 361)
- rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. U. UE. L. 2018. 311. 10)